دکتر شریعتی انسان ها را به چهار گروه زیر دسته بندی کرده است:
دسته اول
آنانی که وقتی هستند هستند، وقتی که نیستند هم نیستند...
عمده آدمها حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم میشوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.

دسته دوم
آنانی که وقتی هستند نیستند، وقتی که نیستند هم نیستند...
مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویت شان را به ازای چیزی فانی واگذاشته اند بیشخصیت اند و بی اعتبار.هرگز به چشم نمی آیند. مرده و زنده شان یکی است

دسته سوم
آنانی که وقتی هستند هستند، وقتی که نیستند هم هستند...
آدمهای معتبر و با شخصیت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را میگذارند. کسانی که همواره به خاطر ما می مانند دوستشان داریم وبرایشان ارزش و احترام قائلیم.

دسته چهارم

آنانی که وقتی هستند نیستند،وقتی نیستندهستند...

شگفت انگیزترین آدمهادرزمان بودنشان چنان قدرتمند وباشکوه اند که مانمی توانیم  حضورشان رادریابیم.اماوقتی که ازپیش ما میروند نرم نرم،آهسته آهسته درک میکنیم. بازمیشناسیم.میفهمیم که آنان چه بودند،چه میگفتند وچه می خواستند.ماهمیشه عاشق این آدمهاهستیم.هزارحرف داریم برایشان.اماوقتی دربرابرشان قرارمیگیریم قفل برزبانمان میزنند،اختیارازماسلب میشود،سکوت میکنیم وغرق درحضورآنان مست میشویم ودرست درزمانی که میروند یادمان می آیدکه چه حرفها داشتیم ونگفتیم شایدتعداداینها درزندگی هرکدام ازما به تعدادانگشتان دست هم نرسد.